Nadat de broeders in 1877 hun eerwaarde vader ten grave hadden gedragen, ging de congregatie verder in zijn spoor.
Hoofdaccent op onderwijs
Met Cassien Van Herzele kreeg zij een wijze, ervaren en voor de eerste maal verkozen overste. Tot 1940 zou een aantal broeders nog actief blijven in de bejaardenzorg in Oliveten.
Het hoofdaccent van de pastorale activiteiten kwam evenwel in toenemende mate op het onderwijs (internaten en externaten, lagere scholen, secundair en beroepsonderwijs, opleiding van onderwijzers) te liggen, zowel in de binnen- als in buitenlandse huizen.
Missioneringwerk
Na de Eerste Wereldoorlog deelden de broeders in het vernieuwingselan van de Kerk. Een belangrijke aanwinst was de oprichting van een normaalschool, eerst even in Mechelen en vervolgens in Alsemberg. Hier werden de jonge broeders in de geest van de congregatie voor het onderwijs gevormd.
In 1939 werd het grootste aantal broeders bereikt : 385. Ondertussen breidde de congregatie zich uit in Nederland, Spanje, Uruguay, Canada en Argentinië. Na de Tweede Wereldoorlog werd in hetzelfde perspectief doorgewerkt.
Vooral algemeen overste broeder Leonard Roekens drukte het duidelijkst een stempel op de meest recente decennia. Hij opende de weg voor missioneringwerk in Ruanda en Burundi. Ook werd voor de broeders de toegang tot het priesterschap mogelijk gemaakt.
Kardinaal Van Roey
Tot het begin van de jaren 1950 leek de congregatie nog een grote toekomst te hebben; de figuur van haar stichter werd met veel luister omgeven. Kardinaal Van Roey sprak bij gelegenheid van de Scheppersherdenking in 1952 de volgende woorden uit :
"Het is een uitstekende eer voor de stad Mechelen de bakermat geweest te zijn van twee kloosterstichtingen, die zich met veel vrucht toewijden aan de opvoeding van de jeugd. Zij zijn gesproten uit het hart van een hoogstaande en heilige Mechelse priester, die wij vandaag mogen vieren terzelfder tijd als zijn honderdjarig instituut van de Broeders van Onze Lieve Vrouw van Barmhartigheid.
(...)
Nederig en eenvoudig begonnen, heeft de Congregatie der Broeders van Monseigneur Scheppers, zoals de volksmond hen dankbaar noemt, zich op een buitengewone wijze ontwikkeld, niet alleen in onze stad en in ons land, maar in Italië en in verscheidene overzeese streken, en overal heeft zij rijke vruchten van apostolaat voortgebracht.
Vooral hebben de Broeders zich toegelegd op het grote werk van de moderne tijd, de christelijke vorming van de jeugd : duizenden en duizenden kinderen en jongelingen hebben zij, in hun uitmuntende scholen en instituten, opgeleid tot ontwikkelde en sterke mannen, die hun weg in het leven weten te maken, en trouw aan land en Kerk, hun plichten in de maatschappij vervullen.
Vandaag, wanneer wij dat honderdjarig apostolaat in één oogopslag mogen overschouwen, met zijn wonderen van toewijding en van vruchtbaarheid, staan wij verstomd over hetgeen de christelijke liefde, die toch de diepste bron was en is van dit apostolaat, heeft kunnen teweegbrengen".
Bron : SCHEPPERS, ONZE SCHOOL door An Hermans en gedrukt in 2002